dinsdag 30 juni 2015

De weg naar een conclusie - uitkomsten vóór het examen

Tijdens mijn onderzoek zijn er meerdere onderzoeksvragen de revue gepasseerd. Mijn uiteindelijke vraag was:

Hoe ontwikkel ik een platform waarop ik de gebruikers op een laagdrempelige manier stimuleer elkaar te helpen door het gebruik van verhalende- en gameplayelementen? 

Hoe ik deze vraag heb proberen te beantwoorden heb ik de volgende stappen ondernomen:
- playtests/bereidwilligheidsonderzoek
- marktonderzoek
- bronnenonderzoek
- gebruikers interviews
- makers interviews
- theoretisch onderzoek

Marktonderzoek

De sharing-economy is een term die ik onder de loep heb genomen voor mijn marktonderzoek. Tijdens mijn marktonderzoek merkte ik dat grote succesvolle platformen een hele praktische insteek hadden. Kleinere idealistische platformen (die meer de insteek hadden wat ik zelf voor ogen heb voor mijn afstuderen) zijn ontworpen voor een kleinere niche in de samenleving en spreken niet iedereen aan. Dat komt deels doordat sommigen van die platformen praktisch niet voor iedereen zijn weggelegd, maar ook door de tone of voice en de vormgeving. Zeker als je kijkt naar platformen die random acts of kindness willen stimuleren, dan wordt je al week van alle glitters en roze hartjes. Als je kijkt naar platformen als Uber en Airbnb zijn die totaal het tegenovergestelde. Daar zag ik een brug die ik kon slaan: een idealistisch platform die juist wel een grote groep van de samenleving aanspreekt.

Hieronder zie je drie variaties van een kwadrant die ik heb gebruikt om mijn concept tegenover andere platformen af te zetten. Tijdens het maken van het kwadrant was ik net in gesprek met festival de Beschaving en was het nog de vraag of ik een analoge versie of een digitale versie van mijn platform ging maken. Hero1 is de digitale versie, Hero2 de analoge.

Kwadrant 1

Het eerste kwadrant komt uit de Tegenlicht aflevering 'Hoezo samen Delen'. Dit kwadrant is bedacht door Michel Bauwens, mede-oprichter van de peer-to-peer beweging.

De parameters van dit kwadrant zijn centraal tegenover de-centraal en winst tegenover sociaal nut.

In beide versies van mijn concept ging het niet over het behalen van een winst, maar ligt de nadruk wel meer op 'plezier' dan volledig op sociaal nut.





Kwadrant 2


De volgende iteratie die ik vanuit het vorige kwadrant maakte was dat ik de parameter 'fun' tegenover praktisch plaatste. Hierbij merkte ik echter dat daardoor alle andere sharing platformen in één groep terechtkwamen en dat er daardoor geen platformen waren om tegen af te zetten.

Kwadrant 3

De laatste iteratie op het kwadrant die ik had gemaakt was dat ik de parameters centraal - de-centraal verving met user driven en platform driven. Daarnaast voegde ik hier ook andere platformen toe die random acts of kindness willen stimuleren.

Door dit laatste kwadrant merkte ik dat ik nog een belangrijk vraagstuk moest beantwoorden: laat ik de gebruiker volledig vrij om zelf zijn opdrachten/goede daden te verzinnen of moet het platform daar invulling aan geven.

Daarnaast merkte ik dat ik met mijn superhelden-insteek het gevoel van 'ik ben iets goeds aan het doen voor de wereld' wilde wegnemen en juist het heel erg wilde inzetten op de 'fun-factor' om zo meer mensen aan te spreken.


Gebruikersinterviews


Tijdens mijn gebruikersinterviews kreeg ik een mooi beeld van de randvoorwaarden waar mijn platform aan zou moeten voldoen. Daarnaast kreeg ik ook een antwoord op mijn vraag of de opdrachten vanuit het platform moesten komen of juist de vrijheid bij de gebruiker moest liggen. Het antwoord dat ik kreeg was dat de vrijheid juist bij de gebruiker moet liggen. Als een platform je een opdracht geeft wat je moet doen voelt dat geforceerd. Een platform kan wel de aanzet maken tot het doen van een opdracht.

Playtests/bereidwilligheidsonderzoek

Vervolgens heb ik een aantal tests gedaan om de bereidwilligheid te testen onder mensen om goede daden aan te zetten.


In superhelden outfit heb ik goede daden verricht en mensen die de goede daad ontvingen vervolgens de opdracht gegeven om binnen 48 uur ook een goede daad te verrichten.

Ditzelfde heb ik geprobeerd zonder dat ik verkleed was als superheld en mensen enkel de opdracht gegeven.

En als laatste heb ik mensen proberen te triggeren zonder dat ze direct door iemand werden aangesproken.


Ruim 100 mensen hebben de opdracht gekregen om dit te doen. Resultaat? 1 goede daad. Hoe kwam dit? Iedereen waarvoor ik een goede daad had verricht vond het erg leuk om te krijgen en zelfs de mensen die ik alleen de opdracht had gegeven waren enthousiast.

Om hier achter te komen heb ik gekeken naar andere pay-it-forward challenges, zoals bijvoorbeeld de Ice Bucket Challenge.

Sociale druk/controle
Veel van deze challenges vinden plaats op Facebook. Hierin wordt jij getagged als je wordt genomineerd om de uitdaging aan te gaan. Al je vrienden zien dus dat er van jou wordt verwacht dat je de opdracht moet uitvoeren. Bij mijn vorm gaf ik mijn testpersonen een visitekaartje met daarop de opdracht. Hierbij kon natuurlijk nooit gecontroleerd worden door anderen of diegene dat zou doen of notabene binnen de tijd.

Meerdere wegen
Mijn concept gaat uit van 1 op 1. Iemand doet een goede daad voor iemand anders en vraagt diegene om het voort te zetten. Bij de meeste challenges gaat het echter van één naar meer personen. Zo loop je minder snel de kans dat het spoor dood loopt.

Zien is mee willen doen
Doordat de meeste challenges op Facebook plaatsvinden en mensen worden getagged (dus beland het op de timeline van iemand) is het binnen een kortere tijd sneller zichtbaar voor meer mensen. Doordat je het voorbij ziet komen op de tijdlijn van een vriend/vriendin ben je sneller geneigd om het ook te willen doen (of juist niet, maar je weet er van af).

Eén enkele ingang
Bij de meeste pay-it-forward challenges kon je meedoen wanneer je wilde en op verschillende manieren beginnen. Omdat mijn concept enkel uitging van één rabbit-hole (het visitekaartje of de poster) kon een buitenstaander niet zomaar meedoen.

Vrijblijvendheid
Het krijgen van de opdracht: 'Doe een goede daad binnen 48 uur. Maakt niet uit voor wie en maakt niet uit wat die goede daad is.' is te vrijblijvend. Spelers hebben meer richting nodig.


Met deze uitkomsten ga ik verder testen op de eindexpo en festival de Beschaving.









Geen opmerkingen:

Een reactie posten